Dla tych, którzy nie czytali pierwszej części drobne przypomnienie. Wszystko dzieje się po wydarzeniach z Nibylandii. Kapitan Hak zostaje pokonany, nie następują po tym jednak dni szczęścia, lecz smutku. Piotruś Pan odcina swój cień i odchodzi. Dzwoneczek zmienia się w twardą i niewzruszoną, lecz czuła dla swoich adoptowanych dzieci (byłej ekipy Piotrusia Pana). To właśnie ona jest hersztem motocyklowego gangu, o którym mowa w tytule. Ich godłem jest połamany zegar. Dzięki ścieżce magicznego pyłu mogą się przenosić do Skrótu.
Czas jednak to zmienić czas się ustatkować. Nie można wiecznie się bawić. Jednak najgorsze niebezpieczeństwo to Piotruś, który może wykryć ślady magii. Dlatego właśnie Dzwoneczek zabrania korzystania z magicznego pyłu. Czas legalnie zarobić na życie. Postanawia odbudować lunapark, który dotychczas był ich domem i placem zabaw. Niestety do tego potrzebny jest kredyt. Nie jest łatwo go zdobyć, dlatego musi użyć podstępu. W tym samym czasie organizowany, jest Zjazd wszystkich „Zagubionych chłopców”. Dowiadujemy się dzięki temu, że mieszkają oni nie tylko w Drugiej Nibylandi, lecz maja kilka grup rozmieszczonych w innych krajach. Niektórzy zmienili się, zmienili strony i ideały, dla których walczą. Z tego właśnie powodu dochodzi do dość krwawego starcia miedzy stronami. Dowiadujemy się również, że są tacy chłopcy, którzy opuścili mamę by założyć własną rodzinę. Tak jak i w poprzedniej części tak i tutaj mamy do czynienia opowiadaniami, w których bohaterami są nam znani Stalówka, Milczek, Kędzior i co ciekawe Pan Proper. Wraca też dawna miłość mamy jedyny mężczyzna, którego chłopcy darzą szacunkiem i prawie czcią, który pomógł ich wychować jednak i on się zmienia. Nic nie będzie już takie, jakie było.
Przyznam, że spodziewałem się tego, co otrzymałem. Tak jak i poprzednia część również ta napisana jest prostym można by rzec ulicznym językiem. Pełno w nim wulgaryzmów, od których bohaterowie nie stronią, ponieważ nie są już tak pilnowani przez Dzwoneczka. Historie ciężko jest opisać w jednakowy sposób jedne są mroczne inne zabawne jednakże wszystkie pozwalają nam lepiej poznać świat stworzony przez autora. Zagłębiamy się coraz bardziej w przeszłość bohaterów. Podoba mi się tu również to jak Jakub Ćwiek wykorzystał postać Kubusia spokojnego nikomu niezawadzającego dziecka, jako mrocznego bohatera. Trzeba też powiedzieć, co mi sie w tej książce nie podoba. Pierwsze i co najważniejsze to już wcześniej wspomniany bardzo wulgarny język. Nieważne czy bohaterowie rozmawiają ze sobą czy z kimś obcym pełno jest przekleństw a nawet podstęp Dzwoneczka by jeszcze raz wzięto pod uwagę jej prośbę o kredyt jakoś mnie zniesmaczyło. Przyznam jednak, że książkę tą czyta się naprawdę dobrze bohaterowie są ciekawi akcji jest pełno wielokrotnie autor nas zaskakuje, przez co nie możemy się nawet domyślać, co będzie się działo w następnym rozdziale/opowiadaniu. Do gustu przypadły mi również dodatki, w których znajdziemy miedzy innymi wiersze autora i kilka dodatkowych rysunków Iwo Strzeleckiego, który wykonywał ilustrację i okładkę w tej książce. Ilustracje super, okładka średnia.
Książka ta na pewno spodoba się wielbicielom twórczości Ćwieka, wszystkim lubiącym życie na trasie, motory oraz całkowicie inne spojrzenie na dawno już oklepane bajki z naszego dzieciństwa. Sam nie mogę się doczekać, kiedy zostanie wydana kolejna część i co w niej będzie się działo, ponieważ autor przerywa w takim momencie, że miałem ochotę rzucić nią o ścianę. Już sobie układam w głowie, co dalej może się dziać i co spotka naszych bohaterów. Moja ocena 4/5.
Wydawnictwo: Sine Qua Non
Miejsce wydania: Warszawa
Wydanie polskie: 8/2013
Liczba stron: 304
Format: 140x205 mm
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
ISBN-13: 978-83-7924-063-0
Wydanie: I
Cena z okładki: 34,90 zł
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz