Agentka Carter

Wydaje mi się, że trochę za wcześnie na tę recenzję. Serial, o którym dzisiaj opowiem dopiero rozpoczyna swój telewizyjny podbój, jednak jest tak fascynujący, że musiałem się tym podzielić. Przecież zdarzyło mi się ocenić tylko jeden odcinek „Constantice’a”. Dlatego z wielką przyjemnością opowiem o produkcji, która wyróżnia się na szklanym ekranie. Zanim dojdziemy do sedna, czas zdradzić rąbek tajemnicy, o czym dzisiaj poczytacie. Jak sami zauważyliście coraz częściej obsypywani jesteśmy serialami o najróżniejszych superbohaterach. Dwie największe ich wylęgarnie, czyli Marvel i DC po prostu prześcigają się, kto bardziej zaskoczy widza. Powiem szczerze, Marvel wychodzi na prowadzenie za sprawą „Agentki Carter”.

Wojna już minęła, niestety na czasy spokoju będzie trzeba poczekać. Zło nie śpi, gotowe jest zaatakować w każdej chwili. Właśnie w takim celu powstały agencje szpiegowskie m. in. SSR. Mające na celu pilnowanie z ukrycia, żeby pokój panował jak najdłużej. Jedną z ich agentek jest Peggy Carter (Hayley Atwell), która nie może do końca pogodzić ze śmiercią swojej wielkiej miłości Steve'a Rogersa zwanego Kapitanem Ameryką. Niestety, czasy jej wielkiego triumfu i walki o kraj skończyły się, zostaje zdegradowana do pomocy biurowej. No wiecie chodzi po obiady, parzy kawę i układa dokumenty. Pewnego dnia wszystko się zmienia, kiedy to jej przyjaciel Howard Stark (Dominic Cooper) geniusz i filantrop prosi ją o pomoc. Zostaje, bowiem uznany za zdrajcę sprzedającego broń wrogom. Tylko ona może oczyścić jego imię i odnaleźć skradzioną technologię. Niestety będzie musiała to robić w ukryciu, ponieważ jej pracodawcy mają już znalezionego winowajcę i jest nim Stark. Nie będzie jednak sama, pomagać jej będzie lokaj milionera Edwin Jarvis (James D'Arcy). To jednak mało. Czy umiejętności zdobyte w czasie wojny wystarczą, żeby wyjść cało z niejednej opresji?


To tyle, jeżeli chodzi o fabułę, a dokładniej jej zarys i to pierwszego odcinka. Jak sami widzicie dzieje się dość sporo. Bardzo cieszy mnie to, że producenci postanowili pokazać wreszcie jakaś bohaterkę. Bo ciągłe oglądanie mężczyzn ratujących kraj zalatywało trochę szowinizmem. Agentka Carter potrafi przywalić lepiej niż niejeden facet. Wiele przeżyła, dzięki czemu stała się twarda jak skała, nie trącać przy tym fasonu. Właśnie kogoś takiego brakowało mi w serialach. Piękna i niebezpieczna zarazem.

Zanim dojdę do reszty postaci chciałbym zwrócić uwagę na coś, co mnie bezprecedensowo zachwyca. To ukazanie 1946 roku w sposób jak najbardziej realistyczny. Nie chodzi mi tu tylko o pojazdy z tamtych czasów czy też stroje. Chcę zwrócić uwagę na wyjątkowe moim zdaniem postarzenie całej produkcji. Oglądając ją wydaje nam się jakby w nasze ręce trafiła archiwalna taśma. Wszystko wydaje się takie zamglone, dzięki czemu cała charakteryzacja jest jeszcze bardziej rzeczywista. Jeszcze ta muzyka jak z szaf grających, istne cudo.

Nie ma chyba rzeczy, na którą mógłbym pomarudzić. Nareszcie postanowiono pokazać wkład kobiet w walkę o kraj. Mieliśmy i nadal mamy czasy, w których nie każdy wierzy w równość płciową. Widzimy to nierówne traktowanie w życiu codziennym. Czas to zakończyć.
Peggy nie jest jedyną postacią, na którą warto zwrócić uwagę. Podobnie jest lokajem Starka Edwinem Jarvisem. Widać po nim, że na szpiega się nie nadaje. Zwłaszcza, iż swoje podwójne życie stara się ukryć przed żoną. Dzięki czemu wychodzi bardzo wiele zabawnych sytuacji. Zwróćmy również uwagę na resztę pracowników SSR. To stado szowinistycznych samców uważających, że pozjadali wszystkie rozumy. Na palcach jednej ręki i do tego ręki drwala można policzyć osoby szanujące agentkę Carter, jako współpracownika. To walka o przetrwanie. Trochę mniej brutalna niż w dżungli, ale jednak.

Niesamowite są również efekty specjalne. Widzimy to najlepiej w czasie ukazywania działania bardzo nowoczesnych broni Starka. Wyprzedzających epokę o wiele lat. Ich charakterystyczny oldschoolowy wygląd doprawia wszystkiego.

Najwyższa pora kończyć, bo zaraz zdradzę zbyt wiele smaczków, a trzeba coś zostawić nowemu widzowi. Nie wiem jak dalej potoczy się historia, ale szczerze wierzę, że poziom kolejnych odcinków nie spadnie. Każdy następny będzie ukazywał nam masę genialnych pomysłów scenarzystów, wciągając nas bez reszty. Chce razem z Wami odkrywać kolejne tajemnice „Agentki Carter”. Moja ocena 5-/5.