J.K. Rowling - Harry Potter i Komnata Tajemnic

Czas mija nieubłaganie. Dobrze jest jednak czasem spojrzeć za siebie i wrócić do tego, co było. Niby nie powinno się żyć wspomnieniami, ale również niewolno nigdy zagubić swojego wewnętrznego dziecka. Dlatego też warto przeczytać książkę, z której kiedyś czerpaliśmy wiele radości. Właśnie z tego powodu postanowiłem wrócić do serii o Harrym Potterze. Młodym czarodzieju, którego życie zmieniło się w jego jedenaste urodziny. Dzisiaj opowiem już o drugim tomie, któremu coraz dalej do literatury dla dzieci. Przed Wami recenzja „Harry’ego Pottera i Komnaty Tajemnic”.

Rok szkolny w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogward minął bardzo szybko. Harry musiał ponownie wrócić do domu wujostwa na Privet Drive nr 4. Niestety nie wszystko poszło tak jakby chciał. Rodzina nie traktuje go już jak psa, a bardziej jak powietrze albo zbędny element domowego wyposażenia. Spowodowane to jest nie tyle szacunkiem do niego, co strachem. Wszystko się psuje za sprawą Zgredka, domowego skrzata, który stara się namówić Harry’ego na pozostanie w domu. To właśnie przez niego młody czarodziej wpada w nie lada tarapaty, z których na szczęście wyciąga go jego najlepszy przyjaciel, Ron. Po dość trudnym i kłopotliwym dotarciu do szkoły, ilość niebezpieczeństw oraz zmartwień, które los stawia przed naszymi bohaterami zwiększa się dwukrotnie. Komnata Tajemnic zostaje otwarta, a ukryta w niej Bestia postanawia zebrać śmiertelne żniwo. Dziedzic jednego z założycieli szkoły postanawia oczyścić ją magów mugolskiego pochodzenia. Bójcie się szlamy.

Może zakończenie trochę zbyt ostre, ale moim zdaniem dodaje charakteru. Jak na początku wspomniałem w tej części autorka odchodzi od gatunku książki dla dzieci, a z wolna przechodzi do literatury młodzieżowej. Głównie za sprawa mrocznych i tajemniczych wydarzeń, z którymi będą musieli zmierzyć się bohaterowie. Niebezpieczeństwo będzie deptało im po piętach. Kończą się dziecięce przepychanki, a zaczyna się szkoła życia. Moim zdaniem to świetny manewr zwiększający grono ewentualnych czytelników.

Podoba mi się również pojawienie nowej postaci, czyli Zgredka. Trzeba przyznać, iż nie ma chyba osoby, której nie byłoby go szkoda. Nie ma on łatwego życia. Nawet ma gorzej niż Harry. Skrzat domowy ma obowiązek służyć swojej rodzinie, póki ta go nie zwolni, dając jakiś element garderoby. Sam pomysł jest genialny w swojej prostocie i bardzo innowacyjny. Autorka zachwyciła mnie również niezwykłą wyobraźnią i pomysłowością dotyczącą magicznych stworzeń. Przecież magia to nie tylko machanie różdżką i wypowiadanie zaklęć, to również cała otoczka, jak chociażby budzące lęk potwory oraz artefakty pełne tajemnic. No dobra, nie wszystkie są jej pomysłu, ale idealnie udało się je wkomponować w całą historię.

Nie da się chyba powiedzieć o tym tomie czegoś złego. Nadal zachowany został ten sam wysoki poziom, co w poprzedniej części, jeżeli chodzi o akcję. Czytając tę książkę po raz któryś na pewno nie zaskoczy nas, tak jak nowych czytelników zwłaszcza, że wiemy mniej więcej, co spotka bohaterów, ale nadal utrzymuje w napięciu. Czyta się ją z przyjemnością i z pełnym zaangażowaniem. Nie będziemy potrafili stać obojętnie, obserwując jak naszym przyjaciołom dzieje się krzywda. Będziemy pragnęli krzyknąć „Nie idź tam” za każdym razem jak za rogiem będzie czaiło się niebezpieczeństwo. Właśnie to jest magia powieści. Potężniejsza niż jakiekolwiek zaklęcia.

Uważam, że za sprawą tej książki J.K. Rowling zdobędzie nieśmiertelność. Nie potrzebny jej kamień filozoficzny ani przemiana w wampira. Powieść, którą stworzyła nadal będzie pobudzała wyobraźnię milionów ludzi na całym świecie. Jesteś młody czy też stary? Masz dość nudnej szarej rzeczywistości? Sięgnij po historię Harry’ego Pottera i przestań być mugolem. Moja ocena to 5/5.

Wydawnictwo: Media Rodzina
Miejsce wydania: Poznań
Wydanie polskie: 9/2000
Tytuł oryginalny: Harry Potter and the Chamber of Secrets
Rok wydania oryginału: 1998
Liczba stron: 350
Format: 140x205 mm
Oprawa: miękka
ISBN: 83-7278-007-2
Cena z okładki: 29,00 zł